ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΕΓΙΝΕ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ''ΕΡΠΟΝΤΑΣ'' ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΗ ΧΡΗΣΤΙΔΗ

Στη φωτογραφία η καθηγήτρια αγγλικής και φιλολογίας  Βούλη Δημοπούλου που συντόνισε την εκδήλωση και διάβασε ποιήματα από το βιβλίο,ο δημοσιογράφος Γιώργος Καρανίκας,η σύμβουλος Δ/βάθμιας  Εκπαίδευσης Δράμας  Χριστίνα Βαμβούρη -Δημάκη,ο συγγραφέας-νομικός Χάρης Τσιρκινίδης και ο  συγγραφέας Γρηγόρης Χρηστίδης 
στη παρουσίαση του ποιητικού βιβλίου  στο χώρο της πρώην Νομαρχίας Καβάλας.

Πλήθος κόσμου παρεβρέθηκε στην εκδήλωση και τίμησε τον συγγραφέα.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ''Σταθμός''


Ο ιστορικός τέχνης Λεόντιος Πετμεζάς γράφει στο εισαγωγικό κριτικό κείμενο του στο πρόλογο του βιβλίου:

Η επικράτηση του  απόλυτου πολιτικού πνεύματος και του δεικτικού στοιχείου της εμβόλιμης και ουσιαστικής κοινωνικής κριτικής στη ποιητική τεχνική  του Γρηγόρη Χρηστίδη συνυπάρχει  σχεδιαστικά και επιδέξια στο βιβλίο του ‘’Έρποντας’’ τονίζοντας με προπλασμό  την αινιγματική τάση που διαθέτει η σύνθεση των νοημάτων του. Διατηρώντας  τις απαιτούμενες λεπτές ισορροπίες  και έχοντας υπέ ρτατο σημείο αναφοράς  το  μεταμορφισμό της γραφής ο εμπνευσμένος δημιουργός παραπέμπει  το αναγνωστικό κοινό σε καταβολές που ανάγονται στις πλήρεις δεδομένες φόρμες  της ωρίμανσης, στη γνώση του ενστίκτου και στις προσωπικές αναζητήσεις   που έντεχνα οδηγούν σε μια ολοκληρωμένη και  εκτονωτική έκφρα ση και κατάσταση. Η ελληνογεννής αντίσταση του  σε κάθε τι  που διχάζει και η  απεμπόλιση της ήττας κυριαρχούν στους στίχους του φυλακίζοντας σκιές που αντανακλούν υπαίτιες μορφές  με  χρώματα που περιγράφουν χώρους απρόσμενους και μυστήριους. Ο αεικίνητος μικρόκοσμος και μακρόκοσμος του  πάλλεται διαρκώς ανάμεσα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον ενσαρκώνοντας την ζωογόνα ελπίδα για το διαφορετικό αύριο. Κινούμενος  με βιτριολικό χιούμορ στα πλαίσια του δυναμικού αφαιρετικού εξπρεσιονισμού συμπληρώνει την  υπόσταση  των γραφόμενων του με ένα ατέρμονο πλήθος συμβόλων. Κρίνει και κατακρίνει. Ελέγχει, ψέγει και λοιδωρεί. Η πολλαπλή χρήση και η διύλιση της φόρμας του  απελευθερώνει  καταλυτικά το τρόπο διαπραγμάτευσης που ακολουθεί στο δρόμο για τη δικαίωση της εκλεκτιστικής ελευθερίας. Η αναζήτηση και το  τρυφερό  ατένισμα του  στους  συγκεκριμένους κύκλους είναι   μια ευλαβική έκσταση, μια υπερβατική όσμωση που σχετίζεται άμεσα με τις υποθέσεις που διαχειρίζεται λογοτεχνικά . Με αδιάπτωτες εντάσεις  χαράζει  μορφωτικά τα θετικά και φωτεινά στοιχεία της δικής του εμπειρίας  που   παρότι επεκτείνουν  την πόλωση των δυνάμεων της κοινωνίας  στην οποία ζεί  δρούν  ενωτικά και συμφιλιωτικά. Στη παρούσα συλλογή ποιημάτων ο Χρηστίδης  αναβιώνει επισημάνσεις  και μιλά  ανοικτά  για φιγούρες και φυσιογνωμίες που ενυπάρχουν στο περιβάλλον του. Πρόκειται για συνανθρώπους  του δημόσιου βίου και καθημερινούς τύπους τους οποίους ανατάμει,παρακολουθώντας εξονυχιστικά τη πορεία τους παράλληλα με   την τροπή των γεγονότων .Η περιδιάβαση στους χαρακτήρες αυτούς  μέσα από μια εξομολόγηση μας καλεί να εντρυφούμε και  να εντείνουμε με ενδιαφέρον  στις παραθέσεις που επισυνάπτει  .Συνδέοντας  τις εκδοχές που καλύπτουν τους ισχυρισμούς του πέρα από την ατομική οπτική επιτελεί   διακρίσεις και κινείτε πλέον στο συλλογικό  πλαίσιο βαθμιαία και σταδιακά επιτρέποντας να αναδεικνύεται  το προσχέδιο μιας αναδρομής που συνιστά  ιδιαίτερα  και αποκλειστικά την ένταξη  σε επισημάνσεις που συνδέονταν αμετάκλητα με την συνείδηση της ευθύνης  και την αντίρρηση στη προσφυγή.  Με άλληγορικούς ρυθμούς στη πλοκή του μύθου που εμφανίζουν οι ποιητικοί  ήρωες του  μας κάνουν ως αναγνώστες  να καταλήγουμε  στην πολυπόθητη λύτρωση, στη κάθαρση μακριά από  τα αδιέξοδα ,τη  διάσταση της ύπαρξης  και τη παρεμβολή των εκφάνσεων. Ο γυρισμός και η επιστροφή του θεματολογικά, αξιώνει  την πλήρη αισθητικοποίηση  και  διευρύνει  προκαθορισμούς που νοούνται σαν διαύγεια. Άλλωστε  οι  καταθέσεις του με  ιδιαιτερότητα αγγίζουν την ιδιάζουσα ανασύνδεση μέσα από την ιδεογραμμική επανασύνδεση ψηλαφώντας ότι συσσωρεύει η  σύλληψη της εξακολούθησης που δε γίνεται επανάληψη  και η  έμφυτη εμμονή των θέσεων και  απόψεων  που συ μπλέκεται με την αξιολόγηση. Στο βιβλίο διατυπώνεται  επίσης η μνημονική διεργασία  του ποιητή. Η θέαση του στοιχειοθετεί μια νεφελογραφία και μια σωματογραφία εποχής ,μια ενδοσκόπηση σε εννοιακά τοπία  που δίνουν οντότητα σε διαπιστώσεις με διατυπώσεις που  κινούν  ιδανικά. Επίσης στις σελίδες του  το λμούνται  αμφίδρομες κοινωνιολογικές αποτιμήσεις. Με λόγο πυκνό, μετουσι ωμένο, μεστό και λιτό αναδεικνύει  μια νεωτεριστική, πλουραλιστική και μεταμοντέρνα υφή. Με συμπληρώματα σταθερά πέρα από τα συνήθη  πρότυπα η αντιπαράθεση και η ανυπακοή  του  στα δρώμενα και τις νόρμες  μεταλλάσσεται σε ελεγειακή ακεραιότητα, δοξαστική, έκρυθμη, έρρυθμη, κατανυκτική και ασυμβίβαστη. Με βροντώδη ρυθμό τονίζει τη διαχρονική  έννοια της λύσης που προέρχεται από την αλήθεια. Τα ιστορήματα  του παραθέτουν ακόμη  απόλυτα στοιχεία  του περίγυρου, του χώρου στον οποίο κινείτε χρονικά ο  άνθρωπος Γρηγόρης Χρηστίδης με τη πάντα σεμνή αξιοπρεπή και απέρριτη παρουσία του. Εκποιεί με ειλικρίνεια συνδυασμούς με  ευδόκιμη ανησυχία, συνειδητοποίηση και ευθύνη, που παρεπιδημούν και αναπτύσσονται  εμβόλιμα και ουσιαστικά. Φανερώνει και ενορχηστρώνει   δυνάμεις  με τρόπο συνοπτικό, ως απόσταγμα  μιας αγωνιστικότητας που  κυοφορείται οργανωμένα στα πλαίσια ενός ιδιότυπου λυρισμού με στέρεα νοήματα και βάσεις  στη μυσταγωγία .Οι κήποι στο παράδεισο της έμπνευσης  του με χάρη προδιαθέτουν την ανόρθωση   του υπαρκτού και του αισθησιακού με τρόπο που εκπέμπει  οξυδέρκεια και  αυτοπεποίθηση.Ο Γρηγόρης Χρηστίδης  είναι ένας  επαναστάτης που  με παρρησία  και θάρρος  στέκετε  απέναντι στο  κατεστημένο των απατηλών  υποκατάστατων, της  υποκριτικής δήθεν ελεύθερης θεώρησης των πάντων. Αγωνίζεται από την  σκοπιά του έντιμα προβάλλοντας  την αφύπνιση, δεν παραβλέπει ,ούτε εφησυχάζεται. Παρατηρεί  τη καθημερινότητα χωρίς εκστασιάσεις. Τη προσεγγίζει  μέσα από τη μελέτη και την νοσταλγία. Καυτηριάζει συμβάντα αλλά προχωρά και στην αυτοκριτική. Το  παρόν ποιητικό βιβλίο του έχει στο βάθος  χρώμα, είναι εμφανώς εικαστικό. Χρησιμοποιώντας  την επαναφορά   προβάλει την αμφιβολία για κάθε υποκειμενική χροιά. Αντιτάσσεται  στα ύπουλα  κελεύσματα της  πνευματικής  εκπόρνευσης  που στηρίζεται στη ανέντιμη  μητρότητα της  σκέψης  ,στην  ασυδοσία που γεννά η αναισχυντία  κάθε  εξουσίας . Η  ποίηση του  καλεί  σε  εγρήγορση, κρούει τον  κώδωνα της ανάτασης πριν  να είναι αργά, προβάλλοντας  μια και νοτομία  εκσυγχρονισμού. Λειτουργεί σαν το ημερολόγιο της αυριανής εξορίας  σε μια  μακρινή άγνωστη χώρα  όπου οι μορφώσεις των κήπων με  πεζοτραγωδιακή   απόκλιση  κοιτούν κατάματα την θεατρική ανθρώπινη φύση. Ονειρεύεται  κατά στάσεις που  θα συμβούν όταν έρθει  ένα στιγμιαίο και συνάμα αιθέριο σπινθη ροβόλημα  ,μια καθολική κοσμογονία που θα ανιχνεύει και  θα αποτυπώνει  εντελώς διαφορετικές φαντασιώσεις . Βέβαια στη φιλοσοφία και στη κοσμο θεώρηση του  μεγάλη σημασία  για τη ροή των πραγμάτων έχουν οι αρχές , η τεχνική αρτιότητα της  ολοκληρωμένης εικόνας και  η αντικειμενική ματιά. Κάτω από αυτό το τρίπτυχο πρίσμα, ακολουθώντας   τα  δεδομένα της υγιούς συνάρτησης  διόλου ναρκισσιστικά αλλά με  ηδυπάθεια δίνει μια άλλη διάσταση στις αλλεπάλληλες προσομοιώσεις και τις εξάρσεις . Μας καλεί σε ένα περίπατο όπου τα πρόσωπα είναι προσωπεία δίχως βλέμμα .Μεταφέρουν συναισθήματα υπαρξιακής αγωνίας και απόγνωσης από τα σκοτεινά μονοπάτια  του σύγχρονου δήθεν πολιτισμένου κόσμου που αλληλοσπαράσσεται από τη βάρβαρη πραγματικότητα που σε τελική ανάλυση κυριαρχείτε από την ασέβεια προς την ανθρώπινη  οντότητα .Πλάθει  μονογραφίες  ιστορικές και θεωρητικές  τονίζοντας  την προμηθεική σύγκρουση  που μάχεται  με  ευγενή ιδανικά και ιδεαλισμό,  σε ένα  εχθρικό περιβάλλον, σε ένα καταπιεστικό και εξτρεμιστικό σύστημα, με  ορατά σύνορα που περιορίζουν την ελεύθερη βούληση.Χωρίς  να διευρύνει το ρήγμα και το λάκκο  ατενίζει  τις διερευνήσεις της ψυχής και επισημαίνει  ενα  καθαρά ρεαλιστικό μοτίβο  με συστατικά αναπτέρωσης  Στη περιγραφή  του το βαθύχρωμο φόντο των επιφανειών  μετατρέπει αυτόματα το μυστήριο σε αίνιγμα ενώ  η αισθαντικότητα  προκαλεί ποικίλα ερεθίσματα .Τεκμηριωμένα και ουσιαστικά  αναπαράγει  βιώματα με αλήθευση  πολυδιάστατα και  μακρόπνοα . Συνοπτικά η γραφή του μεταγγίζοντας  τον δυναμισμό κάθε εξοικειωμένου παλμού δημιουργίας  εμπεριέχει  ένα βιορυθμό  με διαχρονική ευαισθητοποίηση και  υπέρτατη ενάργεια .Ορίζει  και  καλύπτει τις  φάσεις του επικεντρωμένου  πεδίου. Καταλυτικά κάθε ενορχηστρωμένη διασύνδεση του με ουσιώδη οντότητα αποκρυπτογραφεί επίλεκτα  συμβολισμούς. Απέριττα  η πλαστικότητα των υποθέ σεων που πραγματεύεται στο βιβλίο  δένει μαρτυρίες προσδιορισμένες  που είναι ανεξάντλητα ενταγμένες σε μια ύψιστη ποιητική διάσταση που φορτίζει το ιδεατό, το υλικό ,το άυλο το φυσικό και το μεταφυσικό. Προβάλλοντας στο έπακρο το ευεργετικό ρόλο  του  ποιητή   στην   πλέον  ακραιφνή απόδοση του όρου. Συμπερασματικά στις σημερινές μέρες  οργής και  αγανάκτησηςτου αιώνα, που σημαδεύουν και σκιάζουν τις στιγμές και τις ώρες του κοινωνικού συνόλου   δίνει  το έναυσμα της ανασυγκρότησης  καταθέτοντας  μαρτυρίες που καταγγέλλουν και σηματοδοτούν  ιδεολογικά . Η ποιητική του φλόγα  επίκαιρη και προφητική  κοσμεί τα  εκπονήματα του  με μια εντρύφηση   στοιχειώδη και εμπεριστατωμένη που  λειτουργεί δραστικά απέναντι  στα θλιβερά τεκταινόμενα που διαδρα ματίζονται  από κάθε  προκλητική και  καταστροφική αποστολή . Εξετάζει  θέματα  που   ξέρει και δεν ξεχνά κανένας ,που έχουν αξία ντοκουμέντου με  μνημειώδη πληρότητα. Κακώς κείμενα που επεβλήθηκαν από τα  προπατορικά αμαρτήματα  της ανύπαρκτης έννομης τάξης και της  εθελοτυφλούσας δικαιοσύνης, από συγκυρίες  που   επέτρεψαν  την  κυριαρχία των  γήινων θεών, από  γεγονότα  και πεπραγμένα της  πνευματικής ανηθικότητας που συνεπικουρεί με την αλματώδη άνθηση του  επεκτατισμού της κρίσης σ όλα τα επίπεδα που φέρνει την διαρκή εξόντωση του ανθρώπου από τον άνθρωπο. Με ευρηματική διατύπωση και εκπληκτική ικανότητα διαμορφώνει συγκλονιστικές προτάσεις με δυναμικό και εξαίρετο φινίρισμα. Υιοθετώντας μηχανισμούς μακριά από τη τραγική ειρωνεία , μέσα από ανάγλυφα επίπεδα  κάνει  αναγνωρίσιμη και αναγνώσιμη   τη πρόθεση  του να μεταδώσει  μηνύματα για τις χαμένες ουμανιστικές αξίες , που  έκδηλα χρήζουν  από  αμεσότητα  παρατήρησης και επαναπροσδιορισμού.

Ο κύριος Λεόντιος Πετμεζάς που δεν παρεβρέθηκε στην εκδήλωση έστειλε την κατωθι επιστολή που διαβάστηκε απο την κυρία Bούλη Δημοπούλου:

Αγαπημένε φίλε Γρηγόρη. Ο καιρός αλλά κυρίως οι επαγγελματικές υποχρεώσεις με κράτησαν απόψε μακρυά από τη παρουσίαση του νέου βιβλίου σου στο οποίο μου έκανες την τιμή να παραθέσω κάποιες κριτικές απόψεις και βέβαια μια  εμπεριστατωμένη ανάλυση γύρω από την ενδιαφέρουσα γραφή σου.

Είμαι βέβαιος πως οι αγαπητοί φίλοι που θα σε παρουσιάσουν θα σταθούν ευπρόσδεκτα ,θα διευθετήσουν την αποστολή τους επάξια και θα φωτίσουν σωστά το βιβλίο σου μια και όλοι είναι αξιόλογοι άνθρωποι,με περγαμηνές ο καθένας στον τομέα του.Δράττομαι της ευκαιρίας να χαιρετήσω απόψε όλους όσους είναι κοντά σου που ξέρω πως σε εκτιμούν πρώτα από όλα σαν άνθρωπο .Επέτρεψε μου χωρίς διάθεση κατάχρησης του χρόνου να διαβάσω ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα  από το κείμενο που έγραψα:

''Στη παρούσα συλλογή ποιημάτων ο  Γρηγόρης Χρηστίδης αναβιώνει επισημάνσεις  και μιλά  ανοικτά για φιγούρες και φυσιογνωμίες που ενυπάρχουν στο περιβάλλον του. Πρόκειται για συνανθρώπους  του δημόσιου βίου και καθημερινούς τύπους τους οποίους ανατάμει, παρακολουθώντας εξονυχιστικά τη πορεία τους παράλληλα με την τροπή των γεγονότων .Η περιδιάβαση στους χαρακτήρες αυτούς  μέσα από μια εξομολόγηση μας καλεί να εντρυφούμε και  να εντείνουμε με ενδιαφέρον  στις παραθέσεις που επισυνάπτει''.

Κλείνοντας θέλω να ευχηθώ κάθε επιτυχία στο καινούργιο βιβλίο σου.Να είναι καλοτάξιδο.Σας χαιρετώ όλους  με αγάπη.Εύχομαι να έχουμε μια νέα χρονιά με υγεία,ευτυχία,ανακούφιση,έμπνευση και δημιουργία!!!!! 

Πάντα φίλος σου

Λεόντιος