Η ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΦΩΚΑ ΓΡΑΦΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ART WAY ΣΤΟ ΚΑΜΙΝΙ.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ : “ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ...” ΣΤΟΝ ΕΝΑΛΑΚΤΙΚΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΚΑΜΙΝΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ

Της Μαριλένας Φωκά (ΜΑ), κριτικού τέχνης & λογοτεχνίας

Μια πολυσυλλεκτική έκθεση με θέμα την αγάπη, τo Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Γαλατσίου ΚΑΜΙΝΙ (Ρεθύμνης 36 και Χρήστου Καψάλη 14-16 Γαλάτσι) σε σύμπραξη με την καλλιτεχνική ομάδα ART WAY, παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία και υψηλή επισκεψημότητα . Πρόκειται για την νέα ομαδική έκθεση Εικαστικών με τον τίτλο : “ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ...”. “Αξίζει να περιηγηθούμε στο υπέροχο νόημα αλλά και το μήνυμα της λέξης αυτής : “Αγάπη είναι... η ποίηση των αισθήσεων”, όπως είπε ο Μπαλζάκ, και η τέχνη είναι ο καμβάς όπου αυτή αποτυπώνεται. Η αγάπη είναι η έμπνευση που οδηγεί το χέρι του καλλιτέχνη στα χρώματα που πάλλονται, στις πινελιές που αγκαλιάζουν τη μορφή, στο φως που αναδύεται μέσα από τις σκιές. .. ̈” όπως ανέφερε η διοργανώτρια Αφροδίτη Σάρδη.

Ο Λεόντιος Πετμεζάς,πολιτικός επιστήμων, ιστορικός και κριτικός τέχνης ανέφερε για αυτήν : “ Οι συγγενείς συλλήψεις που παρακολουθήσαμε και είδαμε ήταν δεμένες ως διευθέτηση γραφής με την παρέμβαση της λεπτομέρειας που είναι πολύ κοντά σε δομές που φιλοτέχνησε με μαεστρία ο κάθε καλλιτέχνης... Η ιδιάζουσα πραγμάτευση προσδιορίζονταν επίσης από μια διεργασία αρκετά σχετικής προς τις γνωστές απεικονίσεις διεξαγωγής. Τα εκθέματα χαρακτηρίζονταν από συναισθήματα εμβάθυνσης και ενδοσκόπησης που ενορχηστρώνονταν από βιωματικές δυνάμεις με τρόπο αρκετά συνεκτικό και συνοπτικό. Η περιγραφική αφήγηση διαδραστικά κυοφορούσε ένα ιδιότυπο λυρισμό απέναντι στην μυσταγωγία της γραφής .”

Την έκθεση προλόγισε ο Μάνος Ελευθερίου, π. Υπεύθυνος Πολιτιστικών Θεμάτων Υπουργείου Παιδείας με σπουδές Ιστορίας & Φιλοσοφίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Ελσίνκι και διάνθισε με τις μελωδίες του ο αγαπημένος μουσικός Άγγελος Καλαβρυτινός. Η έκθεση διοργανώθηκε από τους :Αφροδίτη Δρακοπούλου Σάρδη-Κωνσταντίνος Λαγός - Επιμέλεια έκθεσης,Xριστίνα Γκανάτσιου, Αικατερίνη Μαυριγκοπούλου - Δημόσιες Σχέσεις, Βασιλική Σιαφάκα - Επιμέλεια κειμένων.

ΤΙΜΩΜΕΝΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ήταν οι : +ΣΑΡΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ (Πρόεδρος ΑRT WAY- Εικαστικός – Επιμελητής),ΔΙΑΚΟΒΑΣΙΛΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ (Εικαστικός), ΚΑΡΑΠΑΝΑΓΟΥ ΜΕΛΙΝΑ (Εικαστικός),ΠΕΤΜΕΖΑΣ ΛΕΟΝΤΙΟΣ (Πολ. Επιστήμων -Ιστορικός Τέχνης- Εικαστικός),ΣΙΑΦΑΚΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ (Εικαστικός), ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ (Διδάκτορας Βιολογίας , Εικαστικός , ποιητής -στιχουργός ). ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ήταν οι :ΑΜΠΕΛΙΩΤΗ ΜΑΡΙΑ,ΑΝΔΡΕΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ,ΑΡΓΟΥΖΗ ΓΚΟΥΔΗ ΞΑΝΘΗ,ΒΑΜΒΑΚΑΡΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ,ΒΟΖΙΚΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ ΒΡΥΩΝΗ ΡΟΥΜΠΙΝΗ,ΓΑΛΑΝΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ,ΓΕΩΡΓΑΝΤΗ ΜΑΡΙΑ,ΓΕΩΡΓΑΡΑΚΗΣ ΜΑΝΩΛΗΣ,ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ ΛΙΛΑ,ΔΑΝΙΗΛΙΔΗΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ,ΔΟΥΡΟΥΝΤΑΚΗ ΜΑΡΙΑ, ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΣΑΡΔΗ ΑΦΡΟΔΙΤΗ,ΔΡΑΚΩΤΟΥ ΝΑΤΑΣΑ,ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΓΙΑΚΟΥΜΗ ΜΑΡΙΑ,ΖΕΡΦΥΡΙΔΟΥ ΣΟΦΙΑ,ΚΑΪΣΙΔΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ ,ΚΑΛΑΜΑΡΑ ΒΟΥΛΑ,ΚΑΡΒΕΛΑ ΜΟΝΤΣΕΝΙΓΟΥ ΕΛΕΝΑ,ΚΑΡΥΟΦΥΛΛΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ (KILLA BEEZ),ΚΑΣΤΡΙΝΑΚΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ,ΚΕΡΑΝΗΣ ΜΠΑΜΠΗΣ ΚΟΜΙΑΝΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ,ΚΟΜΠΙΤΣΑ ΜΑΡΚΕΛΛΑ ΚΟΡΔΑΤΖΑΚΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ,ΚΟΤΡΙΔΗΣ ΜΑΚΗΣ ΚΟΥΚΟΥΛΙΑ ΕΥΑ,ΚΟΥΤΣΟΒΕΛΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ,ΛΑΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ,ΛΙΑΓΚΑ ΑΓΓΕΛΙΚΗ,ΛΙΑΠΗ ΕΛΕΝΗ,ΛΙΑΠΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ,ΛΥΕΡΟΥ ΕΛΕΝΗ,ΛΥΕΡΟΥ ΣΟΦΙΑ,ΜΑΝΔΑΛΑ ΒΕΝΕΤΙΑ,ΜΑΡΑΒΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ,ΜΑΡΟΥΛΗ ΜΑΡΙΛΗ, ΜΑΥΡΙΓΚΟΠΟΥΛΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ,ΜΗΝΑ ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ ΜΗΤΤΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ,ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΣΜΑΡΑΓΔΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ ΜΑΡΙΑ,ΜΟΥΣΙΟΥ ΙΟΥΛΙΑ,ΜΠΟΥΛΟΥΓΟΥΡΗ ΚΟΡΕΛΗ ΙΩΑΝΝΑ,ΜΠΟΥΤΟΥ ΙΩΑΝΝΑ,ΜΠΑΝΤΙΔΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΞΕΝΟΚΩΣΤΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ,ΞΥΔΙΑΑΡΕΤΗ,ΠΑΓΚΡΑΤΗ ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΔΟΜΑΝΩΛΑΚΗ ΕΛΕΝΑ,ΠΑΡΙΣΗΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ,ΠΑΥΛΙΔΟΥ ΝΑΤΑΣΑ,PAULSON DESPINAALICE,ΠΗΤΕΡΣΟΝ ΑΛΙΚΗ ΡΟΥΣΣΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ,ΣΑΡΡΗ ΑΝΝΑ,ΣΕΛΛΑ ΜΑΡΙΑ, ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑ,ΣΚΑΛΙΩΤΗΣ ΣΠΥΡΟΣ, ΣΟΥΡΓΟΥΤΣΙΔΟΥ ΑΣΤΕΡΙΟΥ ΑΝΘΗ,ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ,ΤΟΚΑΝΟΥ ΕΦΗ,ΤΣΑΒΟΛΑΚΗ ΦΙΛΙΑ,ΤΣΟΛΑΚΗ ΜΑΡΙΑ,ΦΑΝΟΥ ΟΛΓΑ,ΦΟΥΡΚΑ ΠΕΓΚΥ,ΦΟΥΣΚΑ ΒΙΚΥ, ΦΩΚΑ ΜΑΡΙΛΕΝΑ,ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΜΙΧΑΛΗΣ,ΧΙΩΝΗΣ ΝΙΚΟΣ ΧΟΝΔΡΟΓΙΑΝΝΗ ΝΕΝΑ,ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΡΙΑΝΘΗ, ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ,ΨΑΡΡΑ ΜΑΡΙΑ.

Το Καμίνι στην οδό Καραϊσκάκη κατασκευάστηκε το 1933 υπό την επίβλεψη Γερμανών μηχανικών. Ήδη από το 1900, τα περισσότερα λατομεία στο κέντρο της Αθήνας έκλεισαν δια νόμου. Το ενδιαφέρον των επιχειρήσεων στράφηκε τότε στα προάστια με την δημιουργία Νταμαριών στους λόφους του Γαλατσίου, των Πατησίων και της Κυψέλης, ενώ κοντά τους χτίζονταν ασβεστοκάμινα . Σε αυτά δούλευαν εργάτες από τις Κυκλάδες, την Κρήτη, τη Μακεδονία και αλλού. Το 1920 με την μικρασιατική καταστροφή έφτσαν στην Ελλάδα 1.000.000 πρόσφυγες που αναζητούσαν δουλειά. Πολλοι εργάστηκεν στο Καμίνι . Το ύψος του επιβλητικού καμινιού ανερχόταν στα 90 μέτρα και παρήγαγε υψηλής ποιότητας ασβέστη. Μετά τον πόλεμο του 1940 η υπήρχε παντού το στίγμα της καταστροφής σε ένα πεδίο με την συνύπαρξη παραγόσπιτων και του καμινιού. μόλις ο πληθυσμός στην περιοχή έφτασε τις 9.600 κατοίκους το Γαλάτσι αναγνωρίστηκε (1954) ως επίσημη κοινότητα. Το 1970 σταμάτησε η λειτουργία του Καμινιού ενώ μετά από επεμβάσεις στον χώρο του, αλλάζοντας χαρακτήρα από το 2012 λειτουργεί ως πολιτιστικό κέντρο με σημαντική δραστηριότητα του δήμου και μνημείο του πολιτισμού. (Πηγή: Zouglanes.gr, ΔήμοςΓαλατσίου,https://sites.google.com/site/galatsigames)